من در آن تاریکی از دور، روشنا را دیدم من در آن تاریکی دویدم از پا افتادم اما ایستادم و دوباره به راه افتادم گاه،شکستم به وسعت دریا ساختم خود را به وسعت دنیا گریستم به روزهایم خندیدم به احوالم اما ادامه دارد این راه پس می روم تا آنجا که به آن می گویند: پایان سلام،؛میخواستم مطلبی رو بگم که امیدوارم باعث ناراحتی و دلخوری نشه.لطفا اگه شعرهایی رو از وبلاگ برمیدارین و در جای دگه ای مینویسین،با ذکر نام و منبع باشه.ممنونم. رودها همیشه در جریانند بلبل ها همواره می خوانند و درخت کاج تا ابد سبز است گلها همیشه از خواب بر می خیزند-رو به آفتاب،رو به نور- و این زندگی است که شکل می گیرد با تفکری از تو... 1 گریه کنی اگر که آفتاب را از دست داده ای ستارگان را نیز از دست خواهی داد 2 خدا نه برای خورشید و نه برای زمین بلکه برای گلهایی که برایمان میفرستد چشم به راه پاسخ است 3 هر کودکی با این پیام به دنیا می آید که خدا هنوز از انسان نومید نیست 4 این اندیشه های کوچک به خش خش برگها ماند ذر خاطرم شادمانی را زمزمه میکند 5 جهان را غلط می خوانیم و می گوییم ما را می فریبد (رابیندرانات تاگور-مجموعه مرغان آواره) من به زندگی رسیدم در همین لحظه کوتاه در همین لحظه که از زندگی پوچ خودم دور شدم در همین لحظه که رفتم به حیاط ،به گلها خیره شدم در همین ثانیه که عطر گل یاس شنیدم در همین ثانیه بود که به زندگی رسیدم عشق را فهمیدم خاک را بوییدم طعم باران را چشیدم در چمن خوابیدم آری در همین هنگام بود که به زندگی رسیدم. لطفا با نظر هاتون مرا در اداره بهتر وبلاگ راهنمایی کنید زندگی بعد درخت است به چشم حشره زندگی تجربه شب پره در تاریکی است زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد زندگی سوت قطاری است که در خواب پلی می پیچد زندگی دیدن یک باغ چه از شیشه مسدود هواپیماست خبر رفتن موشک به فضا لمس تنهایی ماه فکر بوییدن گل در کره ای دیگر زندگی شستن یک بشقاب است زندگی یافتن سکه ده شاهی در جوی خیابان است زندگی مجذور آینه است زندگی گل به توان ابدیت زندگی ضرب زمین در ضربان دل ما زندگی هندسه ساده و یکسان نفس هاست هر کجا هستم باشم آسمان مال من است پنجره،فکر،هوا،عشق،زمین مال من است چه اهمیت دارد گاه اگر میرویند قارچ های غربت من نمی دانم که چرا میگویند اسب حیوان نجیبی است،کبوتر زیباست و چرا در قفس هیچ کسی کرکس نیست گل شبدر چه کم از لاله قرمز دارد چشمها را باید شست جور دیگر باید دید واژه ها را باید شست واژه باید خود باد واژه باید خود باران باشد چتر هارا باید بست،زیر باران باید رفت فکر را خاطره را زیر باران باید برد با همه مردم شهر زیر باران باید رفت دوست را زیر باران باید برد عشق را زیر باران باید جست زیر باران باید چیز نوشت،حرف زد،نیلوفر کاشت زندگی تر شدن پی در پی زندگی آبتنی کردن در حوضچه ی اکنون است..... (سهراب سپهری) یادتون نره که نظر هاتون برای من خیلی اهمیت داره. آسمانی آبی دریایی جاری دنیایی با عشق، مردمی در پی آن که حق را جاری کنند نه دروغ را رواج و کثیفی هوس پاک*جداست از پاکی عشق. و خدا در دلها، جایگاهی ابدی خواهد داشت و جهان چشم به راه خواهد بود... *به معنی (کاملا) هر روز بامداد، لحظه ای چند ، آرنج خود را بر درگاه پنجره ی آسمان بگذار و دیده بر چهره ی پروردگار خویش بدوز سپس با تصویری که از این دیدار در دلت نقش بسته است نیرومند و استوار برای روبرو شدن با یک روز دیگر به پیش رو. از شاعر ناشناس ترجمه دکتر الهی قمشه ای
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
درباره سایت
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت